بی‌توجهی تاکی؟! قسمت ۲۴۶۹

پرستاری در دل سختی‌ها 

روز پرستار نیامده به‌سرعت گذشت بدون اینکه وارثان ام‌المصائب که بیان از رنج‌ها و سختی‌ها و مصیبت‌های عقیله بنی‌هاشم حضرت زینب کبری (س) هستند،

پرستاری در دل سختی‌ها 


روز پرستار نیامده به‌سرعت گذشت بدون اینکه وارثان ام‌المصائب که بیان از رنج‌ها و سختی‌ها و مصیبت‌های عقیله بنی‌هاشم حضرت زینب کبری (س) هستند، بهره‌ای مادی و معنوی از آن ببرند که اگر هرکدام یکی از اعضای تیم‌های فوتبالی بوده و چند گل به دروازه زده بودند، امروز می‌توانستند دغدغه خاطری برای تأمین معیشت زندگی خود نداشته باشند و پیامدهای شیفت‌های کاری شبانه‌روز را به خود نگیرند. نیازی به تعریف و تفسیر کلمه پرستار نیست که به‌ اندازه کافی در این خصوص سخن گفته شده و جان کلام هرگونه مراقبت جسمی و روحی از بیمار را پرستاری می‌گویند تا سخت‌ترین شغل جامعه صورت پذیرد؛ اما اینهمه عظمت روحی در وجود یک انسان تنها در چهارچوب و فضای بسته بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها رسوب می‌کند و وقتی این فرشتگان لباس کار از تن بیرون کرده و به محیط جامعه برمی‌گردند هیچ نشانی از احترام و تکریم در همه زمینه‌ها نسبت به آن‌ها دیده نمی‌شود. درحالی‌که آن‌ها نمونه بارز اسطوره‌های صبر و مقاومت در مقابل مصائب پیش رو هستند تا پس از ساعت‌ها استرس و خستگی مفرط از هر نظر عازم خانه به امید استراحت مطلق شوند؛

اما آنجا نیز باید پاسخگوی امور زندگی عقب‌افتاده و رسیدگی به وضعیت همسر و فرزندان خود باشند که پایین بودن حقوق آن‌ها می‌تواند همه این رنج‌ها را مضاعف کند و باعث شود تا گروهی عطایش را به لقایش ببخشند که یکی از ریشه‌های اصلی مهاجرت آن‌ها از کشور باشد. برای حل این مسئله ساده می‌توان حقوق حقه آن‌ها را پرداخت کرد درحالی‌که هستند در همین کشور خصولتیهایی که از پایین‌ترین رتبه تا بالاترین مقام از حقوق‌های نجومی بهره می‌بردند و مزایایی ناگفتنی دارند. مدیریت زندگی سخت است و آن‌ها اگر بنا باشد به‌سختی کسی دیگر در قالب بیمار توجه بیشتر داشته باشند، اجرای کامل و به‌موقع تعرفه گذاری پرستاری، نه یک لطف در حق آن‌ها بلکه یک الزام و وظیفه قانونی و شرعی دولت است و طبعاً کوتاهی درباره آن به‌هیچ‌وجه پذیرفته نیست که بهانه نبودن بودجه بیشتر حکم سندی برای اثبات ناکارآمدی مسئولان است تا بهانه‌ای قابل‌قبول، درحالی‌که پرستاران هیچگونه دلیل و بهانه‌ای را برای کوتاهی در انجام‌وظیفه پیرامون بیماران ابراز نمی‌کنند که حتی از وظایف خود در خانواده کم می‌کنند تا به خدمت در محیط کار بپردازند. فاطمه امیدی، مسئول بخش CCU بیمارستان است و می‌گوید: «در این بخش 12 تخت ویژه برای بیماران سکته قلبی و عروقی داریم. رضایت بیماران برای ما خیلی مهم است و خدا را شکر تاکنون رضایت بیماران خوب بوده است. به‌طوری‌که طبق گزارش ارتباط مردمی، بالای 98 درصد بیماران اعلام رضایت کرده‌اند.» علی سبحانی سرپرست بخش شیمی درمان همین بیمارستان پیرامون تعهد پرستاران می‌گوید: «معمولاً در جا‌های مختلف، بعد از مدتی که برای برخی‌ها، رنج بیمار عادی می‌شود و شاید آن دغدغه همیشگی را در قبال بیمار نداشته باشد، اما همکاران پرستار ما، فارغ از سابقه خدمتی، با دغدغه همیشگی در حال ارائه خدمات به بیماران هستند و باجرئت می‌توان گفت حکم اعضای خانواده را با بیمارانشان دارند، به‌طوری‌که بیماران و خانواده‌های آن‌ها در هر ساعت از شبانه‌روز که بخواهند تماس می‌گیرند و هر مسئله و مشکلی داشته باشند، مطرح می‌کنند. این نوع رفتار پرستار‌های بخش شیمی‌درمانی بیمارستان بقیه‌الله نشئت‌گرفته از باور‌های دینی و تعهد کاری آن‌هاست و مسائل مالی خیلی دخیل نیست، چراکه در جا‌های مختلف، ممکن است بیشتر از پرداختی این بخش، پیشنهاد داشته باشند، ولی با تمام وجود در این بخش مشغول هستند.» اما از مسئولان بلندپایه و بخصوص مجلس شورای اسلامی می‌خواهند اجازه ندهد حقوقشان همچنان پایمال شود. درحالی‌که حمید حمیدرضا صفرطرقی، سرپرست بخش داخلی غدد، عفونی و ریه می‌گوید: «شخصاً فرصت شغلی برابری داشتم، ولی به همین دلیل تقید، این بیمارستان را پذیرفتم و از این لحاظ، شرایط خیلی خوبی داریم.» پیرامون شغل مقدس پرستاری حرف‌ها بسیار است اما آن‌ها تنها خواسته‌ای که دارند احترام به حقوق مادی و معنوی این قشر از جامعه است تا وسوسه فریب‌ها برای مهاجرت نشوند که اگر با این سونامی مواجه شویم، فاجعه و بحران کاهش سلامتی را برای جامعه به همراه خواهیم داشت.
ادامه دارد


ارسال نظر